نحوه تشکیل شرکت های هلدینگ و تقسیم سرمایه در آن
اولین ترکیب و هم افزایی شرکت ها در سال ۱۸۳۳ به عنوان شرکت خانواده با هدف توسعه و ارتقای تجارت و هماهنگی در فرایند تولید و کاهش هزینه های سربار (از طریق کاهش یا حذف هزینه های ثابت) تشکیل گردید. با توجه به منابع گوناگون، می توان اظهار داشت شرکت جنرال الکتریک منبع طرح تولد و الهام برای شرکتهای هلدینگ بوده است که دارای ۱۷۰ شرکت فرعی و تابعه که همگی توسط دفتر مرکزی و ده مدیر ارشد که مستقیماً پاسخگویی مدیر عامل بودند، اداره می شدند.
نحوه تشکیل شرکت های هلدینگ و تقسیم سرمایه در آن
انواع تقسیم سرمایه در شرکت هلدینگ
شرکت مالک دارنده سهام ممتاز و سهام عادی چندین شرکت است. سهامداران ممتاز یک موسسه حق تصمیم گیری برای آن موسسه را ندارند و از این رو شرکت مالک با خرید نیمی از سهام عادی شرکت می تواند تصمیم گیری آن را برعهده گیرد. شرکت مادر در تمام شرکت های مورد نظر یک عضو هیات در مدیره آن ها دارد و می توانند به عنوان یک فرد رسمی در شرکت به تصمیم گیری بپردازند. علاوه بر حق رای، سود و زیان حاصل از شرکت ها، در شرکت مادر تاثیر گذار است.
سهام عادی به دو دسته با نام و بی نام تقسیم بندی می شود. این اسناد در عالم حقوق حامل نامیده می شود و اسنادی هستند که آورنده آن ها دارنده شان می باشد. تنها وجه تمایز این دو سهام، درج شدن نام دارنده آن و یا عدم درج شدن نام دارنده آن بر روی برگه سهام است.
سهام عادی دارای هفت ویژگی می باشد که عبارت است از:
- منابع تأمین دائمی مالی محسوب و نشان دهنده مالکیت دارنده آن در یک شرکت سهامی است. این سهام، سررسید ندارد و شرکت انتشار دهنده آن الزامی به بازخرید آن ندارد.
- دارندگان سهام عادی، مالکان نهایی و قبول کنندگان بیشتری ریسک در سرمایه گذاری شرکت به حساب می آیند، به این دلیل که در پرداخت سود و اصل سرمایه شرکت، دارندگان سهام ممتاز دارای حق تقدم هستند.
- مسئولیت دارندگان سهام عادی محدود به سرمایه آنها است. و در صورت فروش تمام دارایی های یک شرکت به علت ورشکستگی، و عدم کفایت پول حاصل از فروش به اندازه تامین بستانکاران شرکت، هیچ مسئولیتی متوجه سهامداران عادی نخواهد بود.
- هیچکدام از سهامداران به دلیل گستردگی تعدادشان در شرکت های سهامی، به غیر از حق رای گیری، نمی توانند به طور مستقیم در فعالیت های شرکت اعمال نفوذ داشته باشند.
- دارندگان سهام عادی از طریق آرایه خود حق انتخاب هیات مدیره شرکت و حق تایید و یا رد، سیستم مدیریت شرکت را دارند.
- دارندگان سهام عادی، دارای امتیاز حق تقدم در زمان خرید سهام جدید می باشند.
- دارندگان سهام عادی حق بررسی دفاتر شرکت و خرید و فروش سهام خود را دارند.
سهام غیر عادی بر دو قسم می باشد:
- سهام موسس: نامگذاری از جهت اوصاف دارندگان سهام و اولین دارنده آن الزاماً باید از میان موسسین باشد. هلدینگ ها از نظر حقوق متعلق به سهام، در اکثریت موارد دارای سهام عادی و سهام موسس میباشند. و مزیت سهام موسس قابلیت نقل و انتقالی است که، صاحب آن به دلیل ارائه خدمات در تاسیس شرکت سهامی برخوردار می شود.
- سهام ممتاز: مزیت قابل نقل و انتقالی است که به صاحب آن امتیازاتی می دهد که به صاحب سهام عادی تعلق نمی گیرد. این سهام زمانی انتشار می یابد که هزینه سهام عادی بالا باشد.
مزیت های سهام ممتاز مطابق بر ماده ۴۲ ل .ا.ق.ت عبارت است از:
- اولین دارنده سهام ممتاز می تواند از میان موسسین باشد.
- برای صاحبان آن دربردارنده نوعی حق مالکیت در شرکت است. سود این سهام قبل از سهام عادی پرداخت میشود . و بر سهامداران عادی حق تقدم دارد. پرداخت سود تضمین نمی شود و معمولاً سود از پیش تعیین شده و ثابتی از قبل به این نوع سهام تعلق می گیرد.
- در زمان انحلال شرکت و یا فروش دارایی های آن، بعد از تسویه بدهی های شرکت، ابتدا دارندگان سهام ممتاز سهام خود را دریافت می‌کنند و الباقی دارایی به دارندگان سهام عادی خواهد رسید.
- این سهام اوراق بهادار ترکیبی نامیده میشود، به جهت اینکه سهام ممتاز ویژگی‌های سهام عادی و اوراق قرضه را با هم دارا می باشد.
- از نظر نداشتن تاریخ سررسید و هزینه‌های مالیاتی شبیه سهام عادی هستند و از لحاظ دریافت سود ثابت همانند اوراق بهادار هستند.
- از طریق پذیره نویسی وارد بازار می شوند و در بورس نیز قابل دادوستد هستند.
در صورت نیاز به مشاوره در خصوص شرکت های هلدینگ و موضوعات مرتبط با آن، با وکیل متخصص در این امر با شماره ٠٢١٢٢٢٢٧۵۵١ تماس حاصل فرمایید.
سروش سلامیان وکیل پایه یک دادگستری مرکز
بدون دیدگاه