قراردادهای بین المللی تجارت و کاربرد آن
با توجه به گسترش و همچنین توسعه روابط بین المللی تجاری و اقتصادی، شاهد انعقاد قراردادهای بازرگانی بین المللی میان اشخاص حقیقی و حقوقی هستیم که این قراردادها ممکن است با اشخاصی خارج از کشور منعقدد شود که در آن صورت عنوان قراردادهای بین المللی به آن‌ها اطلاق می‌گردد. موضوع مهم در رابطه با این قراردادها داشتن قابلیت پیگیری در دادگاه‌های داخلی و خارجی به واسطه‌ی بهره مندی از مسائل حقوقی است.
عناصر کلیدی در تنظیم قراردادهای بین المللی
مفهوم قرارداد بین المللی
به قراردادی که در آن حداقل یک عنصر خارجی وجود داشته باشد قرارداد بین المللی گفته می‌شود مانند تابعیت طرفین.
با توجه به سروکار داشتن بسیاری از افراد با قراردادهای بین المللی، دانستن نحوه به کارگیری اصول و قواعد حقوقی در تنظیم متون انواع قراردادهای بین المللی جهت جلوگیری از ضررو زیان احتمالی بسیار حائز اهمیت است.
وصف بین المللی زمانی به متون قراردادها تعلق خواهد گرفت که طرفین قرارداد در دو کشور مختلف اقامت داشته باشند و یا اینکه محل اجرای قرارداد، خارج از محل اقامت طرفین باشد.
ساختار و ارکان قراردادهای بین المللی
- طرفین قرارداد: یک قرارداد حقوقی دارای دو طرف است که ممکن طرفین شخصی حقیقی یا حقوقی باشند.
- موضوع قرارداد: موضوع قرارداد در واقع انجام کار یا تعهدی است که قرارداد به آن منظور تنظیم شده است. این موضوع باید براساس مقررات و قوانین جاری حقوق بین الملل یا کشور بوده و منفعتی عقلایی داشته باشد.
- تعهدات: تعهدات و مسئولیت‌های طرفین می‌بایست در تنظیم قرارداد بین المللی قید گردد.
- مدت قراداد: در تنظیم قراردادهای بین المللی باید مدتی جهت انجام تعهدات و مفاد قرارداد تعیین شود.
- تضمین قرارداد: تعیین ضمانت در قراردادها می‌تواند مسائلی از جمله جبران خسارت در صورت عدم انجام و یا نقص در انجام تعهد را تا حدودی حل نماید. ذکر مواردی از قبیل نحوه‌ی اجرا تعهد، موارد فسخ یا انفساخ قرارداد، گارانتی و تضمین، بهای کالا یا خدمات، حوادث قهری یا فورس ماژور، شیوه حل و فصل اختلافات و قانون حاکم بر قراردادها از دیگر موضوعاتی است که باید در قراردادها ذکر شود.
تهیه و تنظیم متن قرارداد های بین المللی باید مطابق با اصول و ضوابط بین المللی و حقوقی بوده و به عنوان قراردادی تدوین شود.
کاربرد قرارداد بین المللی
معاملاتی که تحت عنوان قراردادهای تجاری بین المللی انجام شده‌اند، به عنوان پایه‌ای از حقوق تجارت بین الملل شکل گرفته‌اند که اهداف و تعهدات هر یک از طرفین در قالب یک قرارداد بین المللی شرح داده می‌شود. هنگامی که طرفین قرارداد از کشورهای مختلف وارد قرارداد تجاری شوند، قوانین بین المللی قراردادها بر آن ها صدق می‌کند مگر انکه توافق طرفین بر قرار گرفتن تحت قانون یکی از کشورها باشد.
قوانین حاکم بر قرارداد های بین المللی
در قراردادهای بین المللی طرفین به صورت توافقی اقدام به تعیین قانون و دادگاه صالح جهت رسیدگی به اختلافات می‌نمایند.
مطابق مواد 968 و 969 قانون مدنی تعهداتی که ناشی از عقود می‌باشند تابع قانون محل وقوع عقد هستند مگر اینکه طرفین عقد اتباع خارجی بوده و یا به طور صریح یا ضمنی آن را تابع قانون دیگری قرار داده باشند. اسناد نیز به لحاظ طرز تنظیم تابع قانون کشور خود می‌باشند. بنابر این چنانچه یکی از طرفین قرارداد بین المللی ایرانی باشد و این قرارداد نیز در ایران منعقد شود، قانون و دادگاه ایران صالح به رسیدگی است. در صورتی که این قرارداد در کشوری دیگر منعقد شده باشد و نیز طریقه و نحوه حل اختلاف در قرارداد تعیین نشده باشد، مطابق عرف و رویه حاکم عمل خواهد شد. اگر انعقاد قرارداد به صورت اینترنتی باشد، محل سکونت طرف ناقض تعهد، دادگاه صالح به رسیدگی خواهد بود.
انواع قراردادهای بین المللی
قراردادهای بازرگانی و تجاری بین المللی از تنوع بالایی برخوردار بوده و با توجه به پیشرفت ارتباطات بین المللی و نیز گذر زمان همواره با اضافه شدن قراردادهای جدید به فهرست این گونه قراردادها روبه رو بوده‌ایم که یکی از پرکاربردترین آن‌ها قرارداد فرانشیز میباشد.
قرارداد فرانشیز (فرانچایز) یا حق امتیاز عنوانی است که براساس آن به یک شرکت اختیاری تحت عنوان فروش فراورده‌های شرکت دیگر داده می‌شود که در برابر آن مبلغی رادریافت می‌نماید. در عمل، فرانشیز یک استراتژی کسب و کار به منظور جذب و نگهداری مشتری است، نه بیش‌تر و نه کم‌تر. یک سیستم بازاریابی که هدف آن ایجاد یک تصویر مربوط به محصولات یا خدمات یک شرکت در ذهن مشتری میباشد، در حقیقت روشی است برای تعریف محصولات یا خدمات به طوری که نیازهای مشتری را فراهم نماید.
بدون دیدگاه