حقوق بین الملل هوا

hava

رژیم حقوقی هوا

 

عهد نامه  پاریس اولین عهد نامه بین المللی است که در مورد رژیم حقوقی هوا بحث می کند . این عهدنامه اصل حاکمیت کامل کشورها بر فضای هوای بالای قلمرو خود ( قلمرو خاکی و دریای سرزمینی ) را پذیرفته است و عبور و مرور در فضای بالای دریای آزاد اعلام کرده و برای هواپیماهای غیر نظامی کشورهای عضو، آزادی عبور بی ضرر را با محدودیت هایی مورد شناسایی قرار داده است. همچنین کشورهای عضو را از انعقاد معاهده با کشورهای غیر عضو منع کرده است .

پس از تجدیدنظر در عهدنامه و بر اساس پروتکل اصلاحی ۱۹۲۹ الحاق کشورهای ثالث به عهدنامه آزاد اعلام شد و امتیازات خاصی که برای کشورهای بزرگ در نظر گرفته شده بود ، حذف گردید‌. همچنین حق کشورهای عضو به انعقاد معاهده با کشورهای غیر عضو به رسمیت شناخته شد .

پس از انعقاد عهدنامه شیکاگو در ۱۹۴۴ عهدنامه‌های سابق در زمینه هواپیمای از جمله عهدنامه پاریس و هاوانا نسخ گردیدند . این عهدنامه که در سال ۱۹۴۷ لازم الاجرا گردید،  مورد پذیرش بسیاری از کشورها قرار گرفته است. به طور کلی نکات اصلی مندرج در عهدنامه شیکاگو به قرار زیر میباشند :

 

۱- پذیرش حاکمیت کامل کشورها بر فضای بالای قلمرو خود( زمین و دریای سرزمینی و مناطق تحت الحمایه )

۲- پذیرش اصل آزادی پرواز بر فراز دریای آزاد

۳- منع فرود و پرواز هواپیماهای دولتی کشورهای عضو از فضای یکدیگر مگر در صورت انعقاد موافقت نامه خاص یا اجازه مخصوص( رای دیوان بین‌المللی دادگستری در قضیه آمریکا و نیکاراگوئه )

۴- منع استفاده از اسلحه علیه هواپیماهای غیرنظامی در حال پرواز

۵- آزادی پرواز و فرود برای هواپیماهای غیر دولتی کشورهای عضو به استثنای هواپیماهایی که در خدمت سرویس های منظم هوایی میباشند.

۶- انحصار امتیاز حمل و نقل هوایی داخلی در دست کشور های عضو و غیر قابل انتقال بودن آن

۷- آزادی وضع محدودیت و ممنوعیت های لازم و بدون تبعیض توسط کشورهای عضو

۸- پذیرش حق بازرسی هواپیماها و مدارک مربوطه

۹- آزادی عمل کشورهای عضو در هنگام بروز جنگ

۱۰- تاسیس سازمانی با نام سازمان بین المللی هوایی کشوری

 

به طور کلی می‌توان گفت که آزادی های زیر مورد پذیرش جامعه بین المللی قرار گرفته است :

۱- آزادی پرواز برفراز کشورهای عضو بدون توقف و فرود

۲- آزادی فرود و توقف برای مقاصد غیر بازرگانی

۳- حق تخلیه بار و محموله های پستی و پیاده کردن مسافر

۴- حق بارگیری کالا و محموله های پستی و سوار کردن مسافر

 

 

 

کنوانسیون ۱۹۷۰ لاهه اولین سند بین المللی است که در زمینه سرکوب هواپیما ربایی منعقد شده است.

بر اساس این کنوانسیون دولت محل ثبت هواپیمای ربوده شده صلاحیت رسیدگی به جرم را دارا است و در صورتی که هواپیما به صورت بین المللی و یا مشترک ثبت شده باشد، دولت ذینفع یک دولت صالح را برای رسیدگی تعیین می کند.

امتیاز ما
برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس سریع و مشاوره
به کمک نیاز داری؟ با ما در تماس باشید!
شروع گفتگو
سلام! برای چت در WhatsApp روی یکی از اعضای زیر کلیک کنید
معمولا در عرض چند دقیقه پاسخ می دهیم