دعوای انحلال شرکت با مسئولیت محدود
امروزه با وجود پیشرفت و افزایش تحولاتی که زندگی شهری را تحت الشعاع قرارداده، انسان ها همواره در پی کسب سود و منافع بیشتر در کنار یکدیگر هستند. از اینرو به مرور و با گذشت زمان افراد تصمیم رسیدن به اهداف خود را در قالب یک قرارداد گنجانده و شرکت هارا تشکیل دادند.
شرکت ها پس از ثبت دارای شخصیت حقوقی شده و به واسطه ی همین موضوع همچون اشخاص حقیقی دارای حق و تکالیفی می باشند و همواره می توانند امتیازات آن را مورد استفاده قرار دهند.
از نکات حائز اهمیت ایجاد شرکت ها، اخذ شناسه ملی به منظور جلوگیری از سوءاستفاده احتمالی می باشد . امروزه شرکت ها بدون دریافت شناسه ملی قادر به فعالیت نیستند.
دعوای انحلال شرکت با مسئولیت محدود
قانون تجارت ایران شرکت ها را به 7 نوع تقسیم نموده که شامل:
- شرکت های سهامی (سهامی عام و سهامی خاص)
- شرکت های تعاونی
- شرکت های تضامنی
- شرکت های نسبی
- شرکت های مختلط سهامی
- شرکت های مختلط غیر سهامی
- شرکت های با مسئولیت محدود می باشند که هدف از تحریر این متن برسی شرکت با مسئولیت محدود و دعاوی مربوط به انحلال این شرکت ها می باشد.
شرکت با مسئولیت محدود
این نوع از شرکت ها برای انجام امور تجاری بین دو یا چند نفر تشکیل شده که مسئولیت هر یک از شرکا در مقابل تعهدات و قروض به اندازه ی سهم آن ها در سرمایه ی شرکت می باشد.
در شرکت های با مسئولیت محدود، ضروریست که عبارت با مسئولیت محدود در مقابل نام شرکت ذکر گردد در غیر این صورت شرکت از نوع تضامنی محسوب شده و در مقابل اشخاص ثالث به عنوان شرکت تضامنی بوده و تابع مقررات آن می باشد.
موضوع شرکت با مسئولیت محدود می تواند در حدود امر یا موضوعی خاص فعالیت کرده و یا به صورت گسترده و دارای مصادیق گوناگون باشد.
شرکت با مسئولیت محدود می تواند برای مدتی محدود یا غیر محدود تشکیل شود.
تقسیم سود و زیان
اصولا تقسیم سود و زیان در این نوع شرکت ها بر پایه اساسنامه شرکت بوده و چنانچه در اساسنامه در رابطه با نفع و ضرر شرکت تعیین تکلیف نشده باشد، هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ی خود مسئول نفع و ضرر شرکت می باشد .
نحوه ی تصمیم گیری
در شرکت های با مسئولیت محدود تصمیمات به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ می شود . به این ترتیب شرکا به نسبت سهمی که دارند دارای حق رای می باشند مگر اینکه در اساسنامه شرکت ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
موارد انحلال شرکت با مسئولیت محدود
انحلال این شرکت ها مطابق با ماده ی 114 قانون تجارت به شرح ذیل می باشد:
- زمانی که شرکت هدفی راا که به منظور آن تشکیل شده بود را محقق نموده باشد و یا اینکه انجام آن غیر ممکن باشد.
- در صورتی که شرکت به مدت معینی تشکیل و نیز مدت آن منقضی شده باشد.
- در صورت ورشکسته شدن شرکت
- وقتی شرکا که سهم آن ها از نصف سرمایه شرکت بیشتر می باشد تصمیم به انحلال گیرند.
- زمانی که نصف سرمایه شرکت به واسطه ی ضرر های وارده از بین رفته باشد، یکی از شرکا می تواند تقاضای انحلال کرده و در صورتی که دلایل او نزد محکمه موجه باشد و همچنین شرکای دیگر قادر به پرداخت سهمی که در صورت انحلال به او تعلق می گیرد نباشند، شرکت منحل می شود.
- زمانی که یکی از شرکا فوت شده و فوت یکی از شرکا به موجب اساسنامه شرکت سبب انحلال آن گردد.
دعوای انحلال شرکت با مسئولیت محدود
چنانچه مجمع عمومی فوق العاده شرکت طبق مفاد اساسنامه شرکت و مقررات قانونی، به وظایف خود در رابطه با انحلال شرکت و در مواجهه با موارد انحلال، وارد عمل نشود، هر یک از ذینفعان می توانند از طریق دادخواست، انحلال شرکت را درخواست نمایند. بنابراین متقاضی می تواند اقدام به طرح دعوای انحلال شرکت از طریق دفاتر خدمات الکترونیکی قضایی نموده و سبب انحلال شرکت شود.
دادگاه مستقر در مرکز اصلی شرکت، مطابق ماده 22 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب، صالح بر رسیدگی به دعوای انحلال شرکت می باشد.
بدون دیدگاه