بیمه مالکیت فکری
امروزه داشتن بیمه مالکیت فکری به امری ضروری تبدیل شده است. چراکه آفرینه های فکری از اهمیت اقتصادی و ارزش بالایی برخوردار بوده و همواره ترس ورود خسارت به این اموال وجود دارد . بنابراین برسی مسائل ویژه مربوط به قرارداد بیمه و ارکان آن لازم و جالب توجه به نظر می رسد.
بیمه مالکیت فکری
پیشگفتار
با توجه به جدید بودن اموال مربوط به آفرینه های فکری، پوشش خطرات مربوط به نقض یا زوال این آفرینه ها همواره مورد اختلاف بیمه گذاران و بیمه گران بوده است. هنگامی که شرکتی تجاری مسئولیت مدنی خود را بیمه می نماید، این انتظار را دارد که مسئولیت او تحت پوشش بیمه نامه قرار بگیرد. خواه ناشی از نقض حق اختراع متعلق به اشخاص ثالث بوده خواه ناشی از عدم اجرای تعهدات قراردادی وی باشد.
امروزه تردیدی در مالیت داشتن اموال فکری نبوده و این اموال در شمار دارایی شرکت محسوب می گردند. از این رو بیمه گران نباید از ورود خسارات به این اموال غافل شوند.
در صورتی که بیمه های جامع مسئولیت مدنی و یا بیمه جامع اموال قادر به پوشش دهی خطرات مالکیت فکری نباید و یا این گونه خسارات با توجه به توافق طرفین از موضوع بیمه نامه استثنا شده باشد، می بایست به بیمه نامه هایی خاص روی آورد که قادر به پوشش دهی خطرات مزبور باشد.
مورد بیمه مالکیت فکری
منظور از «مورد بیمه» در قرارداد بیمه های تجاری، موضوع این قرارداد و خطراتی که تحت پوشش آن هستند، می باشد. در واقع هر آن چیزی که تحت پوشش بیمه ای قرار می گیرد اعم از مال (به صورت عین یا منفعت و …)، موضوع بیمه بیمه بوده و بیمه گر موظف است تا خسارات وارده به آن را جبران نماید.
حادثه یا خطر موضوع بیمه، همان اتفاقاتی است که وقوع آن ها، تحقق تعهد بیمه گر را سبب می گردد. مبحث موضوع بیمه مالکیت فکری و نیز خطرات مزبور، در دو مقاله مجزا مورد برسی قرار خواهد گرفت.
موضوع بیمه مالکیت فکری
با گذشت زمان شاهد پیدایش حقوق مالکیت فکری و مسائل جدیدی که این حوزه برای دانش حقوق به همراه داشته، بوده ایم که حقوقدانان سنتی را با چالش هایی روبه رو کرد . در واقع این چالش ها ناشی از ماهیت غیر عینی و ناملموس این اموال و در عین حال ارزشمند بودن آن ها می باشد. سوالی که همواره در رابطه با اموال فکری مطرح می گردد این است که آیا امکان بیمه نمودن مالی که غیر قابل مشاهده است و خسارت مادی به آن وارد نمی شود وجود دارد؟
با توجه به مباحثات گسترده ای که در ابتدای راه میان حقوق دانان خارجی صورت گرفته است، پاسخ این سوال مثبت می باشد.
درواقع عقد بیمه قراردادی است که جهت جبران خسارات وارده به بیمه گذار منعقد گردیده و با توجه به مال بودن و ارزشمند بودن موضوع بیمه، تحت پوشش بیمه قرار میگیرد. چراکه آفرینه های فکری از حقوق مالی بوده و مطابق ماده 4 قانون بیمه ایران، هر مالی شایستگی آن را دارد که موضوع بیمه قرار گیرد.
انواع اموال فکری
با توجه به اینکه دوام حرفه بیمه گری بسیار وابسته به پیش بینی احتمالات، محاسبات بیمه ای و قابلیت جبران خسارت می باشد، باید موضوعات مالکیت فکری را از یکدیگر تفکیک نمود تا آن دسته را که می توان موضوع بیمه قرارداد برشمرد. اموال فکری در وهله نخست به دو دسته ادبی_هنری و صنعتی تقسیم می شوند.
انواع پوشش های بیمه ای باتوجه به سیر تـاریخی و جایگاه خطرات ویژه مالکیت فکری به دو دسته به “بیمـه نامـه هـای عـام و سنتی” و “بیمه نامه های خاص و نوین” تقسیم شده و در هر بخش انواع مختلـف بیمـه هـای مالکیت فکری، مورد تحلیل قرار می گیرد. به ویژه تبیین حقوقی مسائل جدیدی که در بیمه هـای نـوین مالکیت فکری مطرح هستند بسیار قابل توجه است.
پوشش های بیمه ای عام و سنتی
این نوع بیمه نامـه هـا بـه طورخـاص خطرات مربوط به اموال فکری را بیمه ننموده و چـه بسـا قصـد طراحـان آن هـا بـه هیچ وجه پوشش مزبـور نبـوده اما رویه قضـایی بـا تفاسـیر گونـاگون، چنـین پوششی را از آن ها برداشت نموده است. از مهمترین این نوع بیمـه نامـه هـا، می توان به بیمه جـامع مسئولیت مدنی و بیمه مسئولیت رسانه ای اشاره نمود.
پوشش های بیمه ای خاص و نوین
بیمه نامه های عام و سنتی نـه تنهـا بـرای پوشش خطرات وارد به اموال فکری کافی نمی باشد بلکه در عمل ایراداتی به آن هـا وارد است؛ میان اموال فکری و خطرات وارد به آن ها با سایر امـوال و مسـئولیت هـای بیمه گذار همسانی وجود نداشته و جمع آن ها در یک بیمه نامه، اجرای مطلوب قرارداد بیمه و تعهدات بیمه گر را با دشواری روبرو میسازد. ازاین رو بازار بیمه در صدد طراحی بیمه نامه های خاص در زمینـۀ امـوال فکـری بـا در نظرگـرفتن جامعیت و یکپارچگی خطرات و خسارات مربوطه برآمد.
در صورت نیاز به مشاوره در خصوص مسائل مربوط مالکیت فکری،با وکیل متخصص در این امر با شماره ٠٢١٢٢٢٢٧۵۵١ تماس حاصل فرمایید.
سروش سلامیان وکیل پایه یک دادگستری مرکز
بدون دیدگاه