ساختار سازمانهای بزرگ مشابه شرکت مادر
سازمانها در حوزههای مختلف به مانند سیاست انگیزه اجتماعی، احزاب و ان جی او تعریف میشوند، که تمامی آرمان تشکیل این انگیزهها، در چارچوب اهداف مختلف باید ایجاد شوند. چه بسا همواره کار مشارکت اقتصادی و تجاری، در قالب شرکتها و سازمانها تعریف میشوند. قانون شرکتهای بزرگ به این گونه است که شرکتهای کسب و کار دارای مجموعهای از شرایط مشترک و مشابه قانونی و مشکلات مشترک در تمام حوزههای قضایی هستند. پنج مورد از ویژگیهای قانونی عبارتاند از:
- شخصیت حقوقی.
- مسئولیت محدود.
- سهام قابل انتقال.
- مدیریت واگذار تحت یک ساختار هیأت مدیره.
- مالکیت سرمایه گذار.
اینها از ویژگیهای ضروری و قانونی این مهم، محسوب میشوند.
الزامات قانونی و مالی تشکیل شرکتهای مادر در ایران
تقریبا تمام شرکتهای تجاری، در مقیاسهای بزرگ یک شیوه و شکل قانونی دارند که تمام این پنج ویژگی از مشخصههای اساسی شرکتهای کسب و کار در دنیا محسوب میگردند. در واقع، شرکتهای کوچک به طور مشترک متعلق به اتخاذ این فرم شرکت هستند، اگر چه گاهی اوقات در موارد خاص و بسیار استثنائی به دلیل نیازهای متعدد، با انحراف از این پنج ویژگی اساسی، متناسب با شرایط شرکتها، ویژگیهای دیگری جایگزین میگردد. ولی در هر حال این تغییرات نیز تابع قانون شرکتهای بزرگ است. همواره استفاده از این روش راهی در جهت داد و ستد آسان است و مزیت کاهش هزینهها را توأمان، به همراه دارد. به اعتقاد ما پیروی از این پنج ویژگی، زمینهای روشن و مشترک از ساختاری، فراتر از مرزهای ملی است. چنانکه این سرویس یک دیدگاه مهم برای یکپارچه سازی بین المللی حقوق شرکتهای بزرگ است که به احتمال زیاد به عنوان محل فعالیتهای اقتصادی به جهانیتر شدن در دامنه دهههای آینده میاندیشد. در واقع به دنبال راه حلهایی مشترک برای قوانین شرکتهای بزرگ در سراسر حوزههای قضایی و راهیابی در عرصه جهانی است. زبان مشترک و یک چارچوب کلی تحلیلی که با آن به درک اهداف بالقوه میتواند توسط قانون شرکتهای بزرگ انجام پذیرد. در کشورهای آمریکا و انگلیس منابع شرکتهای بزرگ براساس پنج مورد ذکر میگردد:
- اساسنامه شرکت.
- فرمهای شرکت به صورت کلی و جزعی، نهادهای قانونی خاص و همچنین رعایت اصول اصلی قوانین حقوقی شرکتهای بزرگ، چرا که این قوانین یک ساختار دقیق از مشارکت کارکنان در هیأت مدیره، شرکتهای بزرگ را گویا است.
- قوانین اوراق بهادار شرکت، مالکیت و ادغام و انتخابات شرکتهای بزرگ.
- قوانین بورس که میتواند جنبههای متعدد امور داخلی شرکتهای اوراق بهادار را تنظیم نماید و همچنین میتوان به عنوان یک منبع اضافی از قانون شرکتهای بزرگ محسوب گردد.
- قانون ورشکستگی.
ساختار سازمانهای بزرگ مشابه شرکت مادر
ساختار و اداره سازمانهای بزرگ مشابه هلدینگ، به دو گروه سازمانهای شرقی (آسیا و اقیانوسیه) و غربی (آمریکای شمالی و اروپا) تقسیم میگردند.
الگوی اروپایی متشکل است از:
- گروه کسب و کار، دارای قابلیتها و شایستگی، مشترک و مشابه است و شرکت هلدینگ از طریق مدیریت روابط متقابل میان آنها قادر به ایجاد همافزایی است.
- هلدینگ های صنعتی: در این گروه شرکتها به مانند زیر گروه یکدیگر دسته بندی میشوند و همافزایی در داخل زیر گروهها است.
- گروه های ناهمگون مالی: مجموعهای از شرکتها هستند که هیچ گونه هم افزایی و اشتراکی ندارند، نقش هلدینگ در این شرکتها کنترل و مدیریت شدید است. در آمریکا قانون شرکتهای بزرگ، به جای قرارداد و شیوه قانون مالکیت شرکتها در مواقع ضروری، به کار میرود به طوری که این قانون در تمام سیستمهای حقوقی، گزینههای مختلف، با توجه به شکل و محتوای قوانین شرکتهای بزرگ راه یافته است.
الگوی آسیایی متشکل است از:
- گروههای ناهمگون کارآفرین: این شرکت در صنایع به مانند بانکداری، معاملات املاک و فعالیتهای تولیدی بوده و تحت رهبری یک کارآفرین در جهت کنترل شرکتها هستند و هم افزایی هیچگونه مفهومی در این شرکتها ندارد. کشورهای آسیای جنوب شرقی، کره، تایوان و هنگ کنگ از این الگو پیروی میکنند.
- هلدینگهای ملی: از مصادیق استقلال مالی و با هدف سرمایه گذاری در بازارهای داخلی و منفعت رسانی به عموم مردم و جامعه هستند.
سوالات متداول درمورد ساختار سازمانهای بزرگ مشابه شرکت مادر
ویژگیهای قانونی شرکتهای بزرگ چیست؟
ویژگیهای قانونی شرکتهای بزرگ شامل شخصیت حقوقی، مسئولیت محدود، سهام قابل انتقال، مدیریت واگذار تحت هیأت مدیره و مالکیت سرمایهگذار است که پایه و اساس تشکیل چنین شرکتهایی محسوب میشوند.
الزامات قانونی و مالی تشکیل شرکتهای مادر در ایران کدامند؟
تمام شرکتهای تجاری بزرگ باید پنج ویژگی اساسی شرکتهای کسب و کار را رعایت کنند. این الزامات شامل رعایت اساسنامه، فرمهای شرکت، قوانین اوراق بهادار و بورس و قانون ورشکستگی است تا ساختاری یکپارچه و قانونی داشته باشند.
ساختار سازمانهای بزرگ مشابه شرکت مادر چگونه است؟
این ساختار به دو الگو تقسیم میشود: اروپایی و آسیایی. الگوی اروپایی شامل گروه کسب و کار همافزا، هلدینگهای صنعتی و گروههای ناهمگون مالی است. الگوی آسیایی شامل گروههای ناهمگون کارآفرین و هلدینگهای ملی میباشد.
هلدینگهای صنعتی در الگوی اروپایی چه ویژگی دارند؟
هلدینگهای صنعتی در این الگو شامل شرکتهایی هستند که زیر گروه یکدیگر دستهبندی شده و همافزایی در داخل زیر گروهها انجام میشود تا کارایی و بهرهوری افزایش یابد.
گروههای ناهمگون کارآفرین در الگوی آسیایی چه مشخصهای دارند؟
این گروه شامل شرکتهایی در صنایع مختلف مانند بانکداری، معاملات املاک و تولید است که تحت رهبری یک کارآفرین کنترل میشوند و همافزایی بین آنها وجود ندارد.
هلدینگهای ملی چه نقشی در الگوی آسیایی دارند؟
هلدینگهای ملی با هدف استقلال مالی و سرمایهگذاری در بازارهای داخلی ایجاد میشوند و منفعت آنها به عموم مردم و جامعه باز میگردد.




میشه یه مثال بزنید که تفاوت گروه کسبوکار و هلدینگ صنعتی رو نشون بده؟
گروه کسبوکار (Business Group) شامل شرکتهایی است که در یک حوزه مشترک فعالیت میکنند و با همکاری همدیگر به همافزایی میرسند. برای مثال، یک هلدینگ خودرو که شامل شرکتهای تولید موتور، قطعات و خودروسازی است. اما هلدینگ صنعتی (Industrial Holding) شرکتها را به صورت زیرگروه دستهبندی میکند، مثلاً یک زیرگروه برای تولید فولاد و زیرگروه دیگر برای صنایع غذایی؛ در اینجا همافزایی فقط در داخل هر زیرگروه اتفاق میافتد و بین زیرگروهها وجود ندارد.
چرا تو آمریکا به جای قرارداد از قانون شرکتهای بزرگ استفاده می کنن؟
در آمریکا، قانون شرکتهای بزرگ به جای قراردادها و شیوههای قانون مالکیت، برای اداره شرکتها به کار میرود. این کار باعث میشود در مواقع ضروری، شرکتها به جای تکیه بر قراردادهای پیچیده، از یک چارچوب قانونی ثابت و شناختهشده پیروی کنند که به صورت کلی در تمام سیستمهای حقوقی پذیرفته شده است و در نتیجه، داد و ستد را آسانتر و هزینهها را کاهش میدهد.
میشه بگید ویژگی اصلی شرکتهای بزرگ چیه؟
پنج ویژگی اصلی شرکتهای بزرگ که در سطح جهانی مشترک هستند عبارتند از:
شخصیت حقوقی: شرکت به عنوان یک نهاد مستقل از مالکانش شناخته میشود.
مسئولیت محدود: مسئولیت مالی سهامداران فقط به میزان سرمایهگذاریشان محدود میشود.
سهام قابل انتقال: مالکیت شرکت از طریق خرید و فروش سهام قابل جابجایی است.
مدیریت واگذار شده: اداره شرکت به یک هیئت مدیره واگذار میشود.
مالکیت سرمایهگذار: شرکت به سرمایهگذارانی تعلق دارد که سهام آن را خریداری کردهاند.
نقش هلدینگ در گروههای ناهمگون مالی چیه؟
در گروههای ناهمگون مالی (Financial Conglomerates) که شرکتهای زیرمجموعه هیچگونه ارتباط یا همافزایی با یکدیگر ندارند، نقش هلدینگ کنترل و مدیریت شدید مالی است. هلدینگ با نظارت دقیق بر عملکرد مالی هر شرکت، سودآوری کل گروه را تضمین میکند و به جای همافزایی عملیاتی، بر مدیریت ریسک و سرمایه تمرکز دارد.
چرا داشتن یک زبان مشترک در قوانین شرکتها مهمه؟
داشتن یک زبان مشترک و چارچوب کلی تحلیلی در قوانین شرکتها، فرآیند جهانی شدن فعالیتهای اقتصادی را تسهیل میکند. این یکپارچگی حقوقی فراتر از مرزهای ملی، باعث میشود که شرکتها به راحتی بتوانند در حوزههای قضایی مختلف فعالیت کرده و به راهحلهای مشترک برای مشکلات قانونی دست یابند.
هلدینگهای ملی که تو متن گفته شده، چه تفاوتی با بقیه هلدینگها دارن؟
هلدینگهای ملی (National Holdings) در الگوی آسیایی، با هدف سرمایهگذاری در بازارهای داخلی و منفعترسانی به عموم مردم و جامعه شکل میگیرند. این هلدینگها معمولاً مستقل هستند و برخلاف گروههای کارآفرین که تحت رهبری یک فرد خاص عمل میکنند، بر منافع عمومی تمرکز دارند.
چرا یک شرکت بزرگ به جای اینکه به یک فرد تعلق داشته باشه، دارای مالکیت سرمایهگذارانه؟
یکی از ویژگیهای قانونی شرکتهای بزرگ، مالکیت سرمایهگذار است. این ویژگی به شرکت اجازه میدهد تا از طریق فروش سهام، سرمایه بیشتری را جذب کند و به جای تکیه بر سرمایه یک فرد یا چند نفر، از سرمایه تعداد زیادی از افراد استفاده کند. این امر رشد و توسعه شرکت را تسهیل مینماید.
مدیریت شرکت های بزرگ چطور انجام میشه؟
مدیریت شرکتهای بزرگ واگذار شده است. این به این معناست که اداره شرکت از طریق یک هیئت مدیره انجام میشود که توسط سهامداران انتخاب شدهاند. این ساختار مدیریتی به شرکت اجازه میدهد تا به صورت حرفهای و تخصصی اداره شود، حتی اگر مالکان آن در مدیریت روزمره نقشی نداشته باشند.
آیا قوانین ورشکستگی هم جزو منابع قوانین شرکتهای بزرگ هستند؟
بله، در کشورهایی مانند آمریکا و انگلیس، قوانین ورشکستگی به عنوان یک منبع مهم برای قوانین شرکتهای بزرگ شناخته میشوند. این قوانین نحوه برخورد با یک شرکت ورشکسته را مشخص میکنند و از حقوق سهامداران، طلبکاران و سایر ذینفعان محافظت مینمایند.
الگوی گروههای ناهمگون کارآفرین در آسیا چطور کار میکنه؟
در این الگو، شرکتها در صنایع مختلف (مانند بانکداری، املاک و تولیدی) فعالیت میکنند و تحت رهبری یک کارآفرین کنترل میشوند. در این مدل، همافزایی بین شرکتها وجود ندارد و تمرکز اصلی بر کنترل متمرکز توسط فرد کارآفرین است. این الگو در کشورهای آسیای جنوب شرقی، کره، تایوان و هنگ کنگ رایج است.