دعوای اثبات نسب

دعوای اثبات نسب

دعوای اثبات نسب


دعوای اثبات نسب

برخورداری فرزندان از حقوق قانونی مستلزم مشروعیت نسب آن ها می باشد. معمولا مشکلی در زمینه بهرهمندی از حقوق قانونی مانند ارث و نفقه، در رابطه با فرزندان مشروع پیش نمی آید و ارائه شناسنامه توسط فرزندان، مشروعیت نصب آن ها را ثابت می کند. اما گاهی پیش می آید که رابطه زوجیت والدین ثبت نشده و یا ارتباط آن ها نامشروع و یا وطی به شبهه باشد. در چنین مواردی مشکلاتی در اثبات نسب فرزندان به وجود خواهد آمد و حل این مشکل مستلزم طرح دعوای اثبات نسب می باشد. به همین دلیل آگاهی از شرایط و مدارک مورد نیاز برای اثبات نسب فرزندان بسیار حائز اهمیت است.

 

دعوای اثبات نسب

اثبات نسب چیست؟

معنای لغوی نسب عبارت است از نژاد و خویشاوندی . اما در اصطلاح حقوقی نسب عنوانی است که به احراز رابطه خویشاوندی میان دو نفر که از یک نسل هستند اطلاق می گردد.

همانطور که ذکر گردید گاه ممکن است نسب ناشی از یک رابطه مشروع و قانونی تحت عنوان نسب مشروع باشد و یا ناشی از تلقیح مصنوعی و رابطه ای شبهه ناک باشد.

 

دادگاه صالح جهت رسیدگی به دعوای اثبات نسب

دادگاه صالح جهت رسیدگی به این دعوا، دادگاه خانواده است. رای صادره قابلیت اعتراض در دادگاه تجدید نظر استان را خواهد داشت. شایان ذکر است که اثبات نسب از سوی مادر فرزند به مراتب آسان تر از اثبات نسب از جانب پدر می باشد چراکه دوران بارداری مادر به راحتی قابل رد و انکار نمی باشد و به موجب قانون ظرف 15 روز پس از بدنیا آمدن فرزند باید برای اخذ شناسنامه اقدام شود.

لازم به ذکر است که آزادی مردان در ازدواج موقت سبب ایجاد مشکلات بسیار در زمینه اثبات نسب گردیده. هرچند اثبات این موضوع با انجام آزمایشاتی امکان پذیر می باشد که انجام آن هزینه بسیاری را در برمی گیرد.

 

قانون مدنی در ماده 1273 اینگونه مقرر نموده:

“اقرار به نسب در صورتی صحیح است که اولا تحقق نسب بر حسب عادت و قانون ممکن باشد ثانیا کسی که به نسب او اقرار شده‌ تصدیق کند مگر در مورد صغیری که اقرار بر فرزندی او شده به شرط آن که منازعی در پیش نباشد.”

 

بطور کلی اثبات نسب در دو فرض قابل برسی می باشد

اثبات نسب در زمان زوجیت

بر اساس اماره قانونی (اوضاع و احوالی که مطابق قانون دلیل بر امری شناخته شود)، طفل متولد شده در زمان زوجیت متعلق به شوهر می باشد. مشروط بر اینکه از زمان ازدواج زن و مرد تا تاریخ تولد طفل، کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه نگذشته باشد بدین ترتیب و مطابق این شرایط نسب پدر و مادری هر دوی آن ها صحیح خواهد بود.

 

اثبات نسب پس از انحلال نکاح

به موجب قانون هر طفلی که پس از جدایی پدر و مادر متولد شود، به شرطی ملحق به شوهر می باشد که مادر هنوز ازدواج نکرده باشد و نیز فاصله زمانی جدایی زن و مرد تا تولد طفل بیشتر از 10 ماه نباشد.

اما اگر مادر پس از جدایی ازدواج مجدد کرده و طفل پس از ازدواج مجدد او متولد شده باشد، در این شرایط اگر نکاح دوم به شش ماه رسیده و  جدایی اول نیز از ده ماه نگذشته باشد، طفل بر اساس موازین قانونی، به شوهر دوم تعلق دارد مگر در صورت اثبات دلیلی خلاف این امر.

در صورتی که شرایط به گونه ای باشد که امکان الحاق طفل به هر دو شوهر وجود داشته باشد، این مسئله با تشخیص پزشکی قانونی روشن خواهد شد.

مطابق با ماده 1160 قانون مدنی:

“در صورتی که عقد نکاح پس از نزدیکی منحل شود و زن مجددا شوهر کند و طفلی که از او متولد گردد طفل به شوهری ملحق ‌میشود که مطابق مواد قبل الحاق او به آن شوهر ممکن است در صورتی که مطابق مواد قبل الحاق طفل به هر دو شوهر ممکن باشد طفل ملحق به شوهر دوم است مگر آنکه امارات قطعیه بر خلاف آن دلالت کند.”

 

راه های اثبات نسب مادر
  • شناسنامه
  • اقرار
  • شهادت

 

راه های اثبات نسب پدر

مطابق با اماره فراش طفل متولد شده در زمان زوجیت متعلق به شوهر است مگر آنکه خلاف این امر ثابت شود.

امتیاز ما
برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس سریع و مشاوره
به کمک نیاز داری؟ با ما در تماس باشید!
شروع گفتگو
سلام! برای چت در WhatsApp روی یکی از اعضای زیر کلیک کنید
معمولا در عرض چند دقیقه پاسخ می دهیم