آشنایی با اثرات نقض مقررات و رفتار ورزشی

آشنایی با اثرات نقض مقررات و رفتار ورزشی – مقررات و موازین ورزشی

هر ورزش دارای قواعد مدون بوده و دارای مقررات خاص خود است که معمولا در مورد مسابقات بین المللی فدراسیون های بین المللی مقررات و ضوابط تدوین شده خود را در مورد ورزشکاران،داوران و مربیان آن ورزش خاص اعمال و اجرا می کنند در مواردی که قواعد مدونی وجود ندارد قاضی با مراجعه به عرف و عادات مسلم جامعه و استعلام نظر کارشناسان ذی صلاح آن ورزش و کشف این مطلب که حادثه در نتیجه نقض مقررات ورزشی بوده یا خیر حکم شایسته قضایی صادر خواهد کرد.

آشنایی با اثرات نقض مقررات و رفتار ورزشی

مقررات ورزشی

جهانی شدن ورزش باعث به وجود آمدن استاندارد ها،معیار ها،شاخص ها و قوانین و مقررات بین المللی در ورزش و به ویژه در مسابقات شده است.در چند دهه اخیر نفوذ و اقتدار نهاد های بین المللی ورزشی در قانون گذاری و تدوین حقوق جهانی ورزش بیشتر شده و با ایجاد نهاد های بین المللی ورزشی بر اجرای دقیق قوانین و مقررات ورزشی نظارت دارند.

مقررات ورزشی ناظر به عملیات ورزشی هر ورزش تحت عنوان آیین نامه،قوانین یا مقررات حرکات خطا را دقیقا با ویژگی های خود تعیین نموده و آموزش هایی را به طور آکادمیک یا تجربی به مربیان و ورزشکاران و داوران خود اختصاص داده است. و داوران نیز اعمال خلاف و خطا را به استناد همین مقررات تشخیص می دهند.

منظور از مقررات در ماده 59 قانون مجازات اسلامی مجموعه شرایطی است که توسط فدراسیون ها،هیات ها، انجمن ها و امثال آن ها به شکل مدرن در رابطه با عملیات ورزشی تعیین شده و یا مقرراتی غیر مدون هستند که حاکم بر ورزش های بومی می باشند بدون این که از سوی سازمان های دولتیی تایید شده باشد مورد ولی عرفا مورد قبول مردم است. در واقع اگر مجموع حرکاتی به عنوان ورزش مورد قبول باشد لزوماً مقرراتی نیز بر آن حاکم است و با توجه به نص صریح ماده مذکور شرط اصلی برای موجه شناخته شدن حادثه ناشی از آن ورزش رعایت مقررات مربوطه خواهد بود مشروط بر این که با اهداف عالیه ورزش منطبق باشد.

مطابق با ماده ۵۹ قانون مجازات اسلامی:

حوادث ناشی از عملیات ورزشی، مشروط بر این که سبب آن حوادث و نقض مقررات مربوط به آن ورزش بنا شد و این مقررات هم با موازین شرعی مخالفت نداشته باشد.

بر طبق این حکم،اعتبار مقررات ورزشی را در اعمالی که بر طبق قواعد عمومی جرم است تایید می کند و رعایت مقررات ورزشی را سبب برائت مرتکب میداند ولی از مفهوم مخالف آن استفاده می شود که نقض مقررات موضوع را تابع قواعد عمومی می کند.

بارزترین مصداق مقررات،مقررات ناظر بر خطاهای ناشی از عملیات ورزشی است هر ورزش اصولاً دارای یک مجموعه مدون است که تحت عنوان قوانین و مقررات تهیه و در اختیار فدراسیون ها یا هیات ها قرار دارد.در این مجموعه ها معمولاً کلیه مقررات مربوط به زمین بازیکنان، داوران، تخلفات و جرائم و امثال آنها با دقت ذکر شده است.

قوانین ورزشی به دو گروه تقسیم می شوند:

• گروهی که به قواعد بازی ها اختصاص دارد
• گروهی که مراقبت ها و احتیاط ویژه را بر بازیکنان تحمیل میکند و هدف آنها تأمین ایمنی پرهیز از خشونت در بازی ورزشی است. علاقه حقوق مسئولیت مدنی به گروه دوم بیشتر بوده و به مطالعه و تعیین ارزش آنها می پردازد در همین گروه است که خطای ورزشی و اثر آن در روابط حقوقی مطرح میگردد.

حوادث ناشی از عملیات  ورزشی

عملیات ورزشی مجموعه ای از فعالیت های بدنی فردی یا گروهی است که هدف آن دستیابی به موفقیت بر اساس توقعات هر یک از رشته های ورزشی است.اما منظور از حوادث ناشی از این عملیات چیست؟اگرچه با توجه به سیاق ماده ۵۹ به نظر می رسد، آنچه از نظر قانونگذار جرم محسوب نمی شود پیشامد های ناگوار و عواقب بازی های ورزشی مانند جراحات و شکستگی‌هایی که به صورت اتفاقی رخ داده است، اما مراد وی تنها نتایج سوء ناشی از عملیات ورزشی نیست بلکه نفس اعمال مذکور مانند ضرباتی که بازیکنان در بازی مشت زنی یا ورزش های رزمی مبادله می کنند نیز جرم نیست ولو صدمه ای به ورزشگاه وارد نشده باشد.

مسئولیت حوادثی که در نتیجه عملیات ورزشی چه کسانی غیر از ورزشکاران مانند تماشاگران یا داوران و مربیان در زمان بازی وارد می شود در حدود تقصیرات آنها بر طبق مقررات قانون مجازات اسلامی قانون مدنی قابل بررسی است . دلیل آن نیز روشن است، زیرا شرط ضمنی جرم نبودن حوادث مذکور که در بند ۳ ماده ۵۹ به آن تصریح نشده، همان رضایت ورزشکاران و پذیرفتن آثار احتمالی فعالیت های ورزشی است،در حالیکه این رضایت در غیر ورزشکاران و خارج از روابط ورزشی وجود ندارد. مبنای مشروعیت حوادث ناشی از عملیات ورزشی را باید مستند به قانون دانست که بر اساس آن حوادث و اعمالی که با رعایت مقررات آن ورزش واقع می شوند را نمی توان جرم قابل تعقیب و مجازات دانست.

نقش زمان در جرم نبودن حوادث ورزشی

یکی از شرایط عمده جرم نبودن حوادث ورزشی ناشی از عملیات ورزشی انجام آن در محدوده زمانی همان ورزش است.ورزش ها از نظر زمان به دو دسته تقسیم می شوند:

دسته اول، ورزش هایی که دارای زمان مشخصی هستند و الزاماً در همان زمانی که مقررات جایزه می دهد، انجام می گیرد و دارای آغاز و پایانی دقیق است.مانند فوتبال، کشتی و … عملیات ورزشی منجر به حادثه فقط در همان محدوده زمانی می تواند جرم محسوب شود.آسیب های قبل و بعد از زمان مقرر حتی با اجرای یک فن صحیح جرم محسوب می گردد.

دسته دوم،ورزش هایی است که محدودیت زمانی ندارد مانند والیبال. تا زمانی که بازی و تمرین ادامه پیدا کند از نظر قانون بلامانع و حوادث ناشی از عملیات ورزشی جرم تلقی نمی شود.

تاثیر حقوقی مکان در حوادث ورزشی

عملیات ورزشی و حوادث ناشی از آن در صورتی جرم نیست و ورزشکار مجازات نخواهد شد که علاوه بر اینکه در محدوده زمانی ورزش واقع نشود،الزام آن در اماکنی به وقوع پیوسته باشد که مجاز برای انجام فعالیت به خصوص ورزشی بوده است.ورزش ها اعم از اینکه بومی یا بین المللی باشند بر حسب ویژگی های خود لزوماً در اماکن انجام می گیرند که متناسب با آنها باشد همانطور که می دانید ورزش فوتبال و زمین فوتبال و ورزش کشتی در سالن کشتی انجام میشود و بررسی بیشتر نشان می دهد که ملاحظات جلوگیری از صدمات و به حداقل رسانیدن حوادث از یک سو و سهولت انجام فعالیت ورزشی از سوی دیگر از مهمترین عوامل انتخاب مکان خاص برای ورزش معین بوده است. استفاده از تشک های مناسب جهت فعالیت هایی مانند ژیمناستیک و کشتی که ورزشکار در روی آن به افقت و خیز میپردازد کاملاً الزامی است.