شرکت های هلدینگ

شرکت های هلدینگ

سازمان ها در حوزه های مختلف به مانند سیاست انگیزه اجتماعی، احزاب و ان جی او تعریف می‌شوند، که تمامی آرمان تشکیل این انگیزه ها،در چارچوب اهداف مختلف باید ایجاد شوند.چه بسا همواره کار مشارکت اقتصادی و تجاری، در قالب شرکت ها و سازمان ها تعریف می شوند.

شرکت ها مجموعه از تعاملاتی هستند که برای رسیدن به منافع تجاری و اقتصادی سازمان های خود تعریف می‌شوند و روابط سازمانی در جهت رسیدن به این منافع تعریف می گردند. از سال ۱۸۸۵ در کشور انگلیس شرکت ها ایجاد گردیدند. این شرکت ها به صورت ۷ شکل و ساختار و متعدد می باشند، عالی ترین نوع از شرکت های مورد بحث، شرکت سهامی عام می باشد که دارای عالی ترین نوع روابط سازمانی است و هدفی که در دنیای تجارت دنبال می کند، هزینه تولید کم و کیفیت بالا می باشد. پس از ایجاد شرکت ها و فراز و نشیب های دنیای تجارت و حرکت کشورها در مسیر توسعه ای پویا و پایدار، نیاز به ایجاد هلدینگ ها و شرکت های سرمایه گذاری با هدف مشارکت و همبستگی قوانین جهانی ورود به عرصه شرکت‌های چند ملیتی بیش از پیش نمایان گردید. شرکت های چند ملیتی نوعی از شرکتهای سهامی هستند. در واقع حضور در عرصه جامعه جهانی، مانند هلدینگ های چند ملیتی بمانند شرکت هلدینگ ساخت هواپیما با همکاری ۵۷ کشور دنیا و ورود آن به (WTO) یا همان سازمان جهانی تجارت از نمونه های این مهم می باشد.

شرکت های هلدینگ

مفهوم هلدینگ

هلدینگ از واژه لاتین hold به معنی نگه داشتن گرفته شده است و شرکت هلدینگ یا شرکت مادر به شرکتی گفته می‌شود که عملاً هیچگونه فعالیت تجاری نداشته و تنها از طریق داشتن سهام، فعالیت شرکت های دیگر را کنترل میکند.

تعابیر مختلفی از شرکت هلدینگ در واژه نامه/اصلاح نامه دایره المعارف و ویکی پدیا نظیر شرکت مادر، شرکت دارنده، شرکت کنترل کننده، شرکت مالک، شرکت صاحب سهم و شرکت اصلی وجود دارد.

شرکت مادر و شرکت دارند

صاحب بیشتر (بیش از ۵۰ درصد سهام) یا همه سهام سرمایه، دارای حق رای شرکت های دیگر یا به تعبیر دیگر شرکت دختر، می باشد، در حقیقت فعالیت شرکت های زیرمجموعه خود را از طریق مدیران و هیئت مدیره شرکت اصلی کنترل میکند. شرکت کنترل کننده ای که دارای شرکت های فرعی متعدد بوده و خود دارای فعالیت تجاری نمی باشد.‌

شرکت کنترل کننده

شرکتی است که یک یا چند کمپانی و موسسه دیگر را تحت تملک یا کنترل خود دارد. و سهام سایر شرکت ها را با هدف کنترل آنها خریداری می نماید، اگر سهام شرکتها را به منظوری غیر از کنترل آنها خریداری کند، شرکت کنترل کننده نیست و شرکت سرمایه گذاری میباشد.

شرکت مالک و صاحب سهام شرکت مرکزی

هلدینگ ها شرکت های بزرگ می باشند که اغلب تنها به صورت شرکت های مالک هستند در حقیقت یک موسسه کاملا مالی می باشند که سرمایه خود را برای تحصیل منافع در سایر شرکتها به کار می اندازد و این امر از طریق خرید بیش از ۵۰ درصد سهام عادی آنان انجام میشود و اگر کمتر از ۵۰ درصد سهام خریداری شود شرکت زیر مجموعه، شرکت وابسته محسوب می گردد.

شرکت های فرعی هویت قانونی خودشان را به عنوان شرکت های مجزا حفظ میکنند. در واقع یک واحد تجاری است که به وسیله کنترل شرکت اصلی یا یک شرکت سرمایه گذار به علت داشتن مالکیت سهام، کنترل می‌شوند و شرکت مادر نسبت به مالکیت سهام شرکت های فرعی حق رای دارند.

شرکت تابعه، شرکت فرعی است که درصد سرمایه گذاری شرکت اصلی بیش از ۵۰ درصد سهام بوده است.

همانطور که ذکر گردید تاسیس یک شرکت اصلی با رایج ترین روش کنترل که همان حق داشتن سهام چندین شرکت فرعی و حق رای کافی برای تعیین انتخاب اعضای هیات مدیره می باشد.

تعریف هلدینگ در ایران

با وجود گذشت ۲۰ سال از فعالیت های رسمی هلدینگ در بورس تهران بحث شرکت‌های مزبور تقریبا ناشناخته است. تعریف هلدینگ در ایران شباهت بسیاری به شرکت‌های سرمایه‌گذاری دارد. بر اساس تعریف سازمان بورس و اوراق بهادار ایران هلدینگ عبارت است از شرکتهایی که از مصادیق نهادهای مالی شناسایی شده طبق ماده ۴ آیین نامه اجرایی قانون بازار اوراق بهادار می باشند که با سرمایه گذاری در شرکت سرمایه پذیر جهت کسب انتفاع، آنقدر حق رای کسب می کند که برای کنترل عملیات شرکت، هیات مدیره را انتخاب کند و یا در انتخاب اعضای هیات مدیره موثر باشد. از این رو این شرکت ها در تلاشند تا از طریق تملک شرکت های دیگر که عموماً در صنایع مشابه فعالیت می نمایند یک گروه تخصصی را تشکیل داده تا بدین طریق بتوانند از مزایای برخوردار شوند که از آن جمله می توان به هم افزایی اشاره داشت.

هدف از سرمایه گذاری با توجه به مفهوم هلدینگ

در شرکت های هلدینگ هدف از سرمایه گذاری، افزایش ثروت سرمایه گذاری از طریق کسب سود و بالابردن ارزش سرمایه می باش. همانطور که ذکر گردید، روند رو به رشد شرکت های تجاری، مستلزم گسترش و توسعه فعالیت ها و تخصصی شدن آنها است و به منظور رسیدن به این مهم باید از طریق ترکیب شرکت ها و مدیریت عالی آنها اقدام گردد. در دهه های اول قرن بیستم در آمریکا شرکت هلدینگ به وجود آمد و موجب از بین رفتن رقابت و ایجاد انحصار گردید و سبب گردید که دوباره دولت در امور اقتصادی دخالت کند. تجربه ثابت کرده است که اجرای اصل رقابت که یکی از اصول اصلی نظام سرمایه داری است، بدون نقض اصل اساسی دیگری یعنی عدم مداخله دولت در فعالیت های اقتصادی امکان ندارد، زیرا تولیدکنندگان وقتی آزاد باشند، از راه های گوناگون به حذف رقبا و ایجاد انحصار می پردازند. بنابراین از سال ۱۹۵۳ به بعد در آمریکا قوانین زیادی بر ضد هدینگ به وجود آمد؛ از جمله ایجاد شرکت مادر در امور تولیدی و عام المنفعه.